Ամեն ոք իր կեղտոտ ոտքերով դատարկ գլխով հայտարարում է, թե ինքն էլ է դերասան

08:38 11 Հոկտեմբեր 2012

-Ինչպե՞ս եք գնահատում երիտասարդ դերասանների մասնագիտական որակը:

- Նախ եկեք հասկանանք, թե ով է դերասան և ոչ դերասան և հետո գնահատենք: Նախ եկեք հասկանանք, թե ով է դերասան և ոչ դերասան և հետո գնահատենք: Եթե խոսքը պրոֆեսիոնալների մասին է, կարող եմ գնահատել բավարար, բայց ոչ բոլոր դեպքերում, ասեմ ավելին` ես դերասան բառը չեմ սիրում : Երևի այդ բառն է, որ շատ-շատերին շփոթության մեջ է գցել և իրենք կարծում են, թե դերասան են դառնում` ուղղակի դեր ասելով: Ես անձամբ նախընտրում եմ արտիստ բառը: Թե չէ, գիտեք ինչ, մի տեսակ այսօր իմ մասնագիտությունը կարծես կորցրել է իր արժեքը: Ամեն ոք իր կեղտոտ ոտքերով դատարկ գլխով հայտարարում է, թե ինքն էլ է դերասան:

-Մհեր Մկրտչյանը և Խորեն Աբրահամյանը ևս եղել են երիտասարդ դերասաններ, բայց միաժամանակ իրենց ոսկե խաղով տարբերվել են: Ի՞նչ կարծքի եք այսօր կա՞ն նման դերասաններ, որոնց կարելի է համեմատել նման մեծությունների հետ:

-Ինձ դժվար է այս հարցին պատասխանել: Եթե կան այդպիսիք, ապա ժամանակը ցույց կտա: Իրականում ես իմ կարծիքն ունեմ, բայց չեմ ցանկանում հրապարակել: Համենայնդեպս` իսկական արվեստագետները հարյուրավորների միջից հաստատ առանձնանում են թե’ ինտելեկտով, թե’ օժտվածությամբ: Մի բան էլ չմոռանանք, նույն Խորեն Աբրահամյանը և Մհեր Մկրտչյանը նախ և առաջ եղել են թատրոնի դերասաններ:

-Շատերն այն կարծիքին են, թե սերիալները վատ քող են նետում դերասանական արվեստի վրա, որ դրանով դերասանները «փչացնում են» արվեստը, ի՞նչ կասեք այն մասին:

- Հավելեմ, որ թատրոնը դերասանի համար պարտադիր է: Դա վարժանք է և’ հոգու, և’ դերասանական հմտության: Անդրադառնալով սերիալներին` կասեմ, որ այո’, այն, ինչ այսօր է կատարվում մեր սերիալներում, այնքան էլ ինձ չի գոհացնում: Ուղղակի պետք է տարբերակել, որ սերիալը դա արվեստի տեսակ չէ, այլ ուղղակի ժամանց: Եվ ,իհարկե, դուրս գալով երկրի ծանր վիճակից նույնիսկ ամենատաղանդավոր դերասանները ստիպված են լինում նկարահանվել սերիալներում: Պարզապես մի լավ կողմ կա այս ամենի մեջ: Դա այն է, որ անզեն աչքով էլ երևում, է դերասանն ու ոչ դերասանը:

Նույնիսկ առաջարկ կարող եմ անել: Կարելի է սերիալների թիվը կրճատել և նկարահանել սերիալներ, որտեղ կխաղան միայն պրոֆեսիոնալները: Ավելի կարևոր մի բան պետք է ստեծված սցենարիստների դպրոցը: Այդ բացը շատ ակտուալ է:

-Ձեզ համար կարևո՞ր է թե ինչ սցենարով սերալում եք խաղում:

-Իհարկե, կարևոր է սցենարը: Փորձում եմ ինչքան հնարավոր է ընտրություն կատարել: Ես չեմ սիրում կրկնվել: Առաջինը դրան եմ ուշադրություն դարձնում: Դերս պիտի տարբերվի նախորդ խաղացածս սերիալի դերից: Այդպես ես չեմ հոգնում և երևի հանդիսատեսը նույնպես:

-Կասե՞ք որ ներկայացումն է Ձեզ ամենաշատը նյարդայնացրել:

-Կան ներկայացումներ, որոնք ինձ նյարդայնացնում են` ուղղակի այդ ներկայացոմներում այնպիսի դերասաններ են խաղում, որ չեն ուզում նրանց անունները վարկաբեկել:

Կան հարցեր` կապված թատերական ոլորտի հետ, որ դեռևս չեմ ուզում բացահայտել: Դեռ ոմանց հնարավորություն եմ տալիս ուղղվելու: Բացեիբաց կխոսեմ այն ժամանակ, երբ վերջնական համոզվեմ, որ խոսելու ժամն է:

-Կա՞ մի դերասան, որն իր խաղացած դերի շնորհիվ է ճանաչվել հասարակության շրջանում:

-Այո կա: Ես կոնկրետ օրինակ ունեմ: Դա ես եմ: Չնայած նրան, որ արդեն նկարահանվել էի «Մեծ պատմությում փոքր քաղաքում» գեղարվեստական ֆիլմում և խաղում էի Սունդուկյանի անվան թատրոնում, համենայնդեպս ես լայն մասսաներին ավելի հայտնի դարձա «Դժբախտ երջանկություն» սերիալից:

-Այն ինչ անում եք ներկայումս, և ինչի հնարավորությունն ունեք այսօր, արդյոք Ձեզ գոհացնում է:

-Պիտի անկեղծ լինեմ: Իրականում չի գոհացնում, բայց ինչ արած... Ես սիրում եմ իմ գործը ու պիտի շարունակեմ: Չնայած ես շնորհակալ եմ իմ բախտից, որովհետև խաղում եմ Սունդուկյանի անվան թատրոնում, ունեմ լավ դերեր: Միշտ ներկայացումների հրավերներ եմ ունենում թատրոնից, ունեմ լավ դերեր: Միշտ ներկայացումների հրավերներ եմ ունենում թատրոնից դուրս: Խաղում եմ պրեմիերաներ: Նկարահանվել եմ մի քանի գեղարվեստական ֆիլմերում ու գիտեմ, որ կան մարդիկ, ովքեր գնահատում են իմ աշխատանքը և ես շնորհակալ եմ նրանցից: Հաջողությունը միշտ ինձ հետ է:

-Ինչպես եք վերաբերվում քննադատությանը:

-Շատ առողջ քննադատությունը միշտ պետք է, բայց ոչ նախանձից դրդված և յուրաքանչյուր արտիստ միշտ աշխատելու տեղ ունի:

-Ինչպես եք վերաբերում տարածված այն երևույթին, որ հաճախ հաղորդավարները զբաղվում են դերասանությամբ և հակառակը:

-Եթե մարդ որոշում է շեղվել իր մասնագիտությունից և զբաղվել միայն գործով, նա ինքը պետք է հասկանա, թե այդ ամենը ինչքանով է արդարացվում, ինքչանով է ստացվում իր մոտ: Եթե ստացվում է, ես դեմ չեմ: Բայց ոչ միշտ է, որ այդպես է:

ԿԱՅՔԻ ՀԻՆ ՏԱՐԲԵՐԱԿ

Լրահոս

ՏԵՍՆԵԼ ԱՎԵԼԻՆ

Ամեն ոք իր կեղտոտ ոտքերով դատարկ գլխով հայտարարում է, թե ինքն էլ է դերասան

Լրահոս

Փոխկապակցված նորություններ

Միջազգային լուրեր

Տնտեսություն